Een wat
oudere Duitse mevrouw staat achter het hek te kijken
naar de drukte op het veld.
"Was ist los heute?"
"Nichts...." antwoord ik.
"Aber es gibt so viele Fleugzeuge"
En daar moet ik haar gelijk in geven. Het weer is mooi,
de windzak hangt dicht bij de paal en veel piloten
gebruiken vandaag om weer wat te oefenen. Vele
vliegtuigen maken evenzovele touch-and-go's - het is een
drukte van belang.
Vanmorgen vroeg zijn Bertil en Hans al naar het veld
gekomen. We hebben nog wat instructie nodig om het
vliegtuig goed te kunnen landen dus hebben we een
afspraak gemaakt met Wilhelm Hassel van Fun-Flight
voor wat instructie. Het weer in oostelijk Duitsland is
echter slechter dan op Stadtlohn dus hij moet weer
omkeren met zijn vliegtuig en per auto naar het veld
komen. Als ik aankom op het veld is Wilhelm er ook. We
kunnen beginnen.
Wilhelm
heeft echter een drukke dag voor de boeg. Het begint met
een lekke band van een C42. Die moet eerst worden
verholpen. Daarna is Bertil aan de beurt om in te
stappen. Hij vliegt een uur lang touch-and-go's in een
druk circuit. Drie vliegtuigen op final is eerder regel
dan uitzondering. De landingen gaan steeds beter en hij
stapt tevreden uit. Het weer is goed maar het is niet zo
heel warm, zeker niet als je een uur lang naar de
landingen van Bertil kijkt. Dus we gaan het restaurant
in voor een kopje koffie.
Op een
gegeven moment raken we aan de praat met een groepje
Nederlanders die naast ons zitten. De wereld blijkt
klein (ken je die en die ook? ja hoor!) en even later
wandelen we naar onze kist. Ronald van Oostrom heeft
zijn eigen CH-701 gebouwd en hij weet dus wat het is om
een eigen kist te bouwen. We worden overladen met
complimenten over onze kist. Mooi gebouwd, netjes
afgewerkt etc. Eerlijk gezegd geeft het een goed gevoel
om gemeende complimenten in ontvangst te nemen.
De heren
kiezen even later het luchtruim in de 3G1 - op weg naar
huis. Wij wachten nog even op Wilhelm die het nog steeds
druk heeft met allerlei leerlingen. Na nog wat wachten
is het de beurt aan Hans. De vorige keer ging het al
goed met vliegen dus als het een beetje meezit, kan ie
vandaag alleen vliegen.
Drie landingen zijn er voor nodig om van Wilhelm het
sein te krijgen "je kunt het - ga maar
alleen". Een geweldig moment natuurlijk. Hans laat
zien dat het vertrouwen niet onterecht is. Met twee
mooie landingen besluit hij zijn vliegdag. Daarna is het
weer wachten op Wilhelm voor mijn vlucht. Maar, hoewel
Wilhelm aangaf zo terug te zijn, duurt het nogal lang.
De zon zakt naar de horizon en daarmee is mijn kans op
een vlucht vandaag ook verkeken. De volgende keer
beter...
De foto's
zijn genomen met een mobiele telefoon, vandaar dat de
kwaliteit wat te wensen overlaat.
Terug
|